Pierwszy od lewej „palec” półwyspu Chlcydyckiego – półwysep Kassandra to obecnie jeden z najbardziej popularnych kierunków dla osób spędzających studenckie wakacje w Grecji. Jest bowiem znany z piniowych gaji, słonecznych plaż i obłędnych zatok. Jego nazwa pochodzi od imienia króla Macedonii – Cassandrosa, lecz kiedyś nazywany był „Flegra” co znaczy „miejsce ognia”. Dlaczego ognia? Według Greckiej mitologii to właśnie na Kassandrze mieszkali Giganci – śmiertelne olbrzymy pochodzenia boskiego o wężowych splotach zamiast nóg, będące personifikacją potężnych sił natury. Także tam odbyła się wielka bitwa między nimi a Bogami Olimpijskim, którym Giganci grozili i z którymi ostatecznie przegrali. Legendy głoszą, że lider Gigantów Enkelados po porażce został tam pochowany żywcem, a trzęsienia ziemi są skutkiem jego prób wydostania się z grobu.
Odstawmy jednak na bok legendy i mitologie. Półwysep ma także bogatą historię. Na około IX w. przed naszą erą datuje się pojawienie na ziemiach półwyspu Kassandra dwóch ludów: Traków – indoeuropejskiego społeczeństwa oraz Pelasgian – nazwa odnosząca się do wszystkich rdzennych mieszkańców gruntów wokół morza Egejskiego. W V wieku p.n.e. najechany został przez Persjan, co zakończyło się oblężeniem miasta Olint, około 10 km na północ od miasta Nea Potidea (a więc miejsca do którego się wybieramy :)). Wystarczyło jednak kilkadziesiąt lat aby mieszkańcy ówczesnych miast Olynthos i Potidea podnieśli bunt i wygnali Persjan ze swojego obszaru. Po owych wojnach perskich największe miasta Chalkidiki wstąpiły do sojuszu Ateńskiego i uczestniczyły w wojnie Peloponeskiej. Pierwszy duży rozkwit tych ziem nastąpił na przełomie III i IV w. p.n.e, kiedy to Chalkidiki w 348 r. zostały częścią królestwa Macedonii. To właśnie w tamtych czasach powstały takie miasta jak Thessaloniki , Cassandria, Uranoupolis i Antigonia.
Centrum Półwyspu stało się miasto Cassandreia, które urosło do rangi polis oraz biskupstwa. W późnej starożytności – 540 r. n. e. półwysep został napadnięty i zniszczony przez Hunów. Ogrom zniszczeń zmusił cesarza Bizantyjskiego Justyniana I do wybudowania muru na wejściu do półwyspu. Na odbudowę pozycji Kassandry trzeba było jednak czekać aż do X wieku, dopiero wtedy miasto odzyskało biskupstwo jako sufragan Saloników. Dzięki płodnej ziemii obszar był zamieszkiwany zarówno przez mnichów jak i mieszkańców Salonik. Niestety w swej historii półwysep Kassandra był jeszcze parę razy niszczony i opuszczony. Pierwszy raz na początku XIV w. przez kompanię Katalońską – co doprowadziło do opuszczenia obszarów na około 100 lat. Następnie przez Wenecjan i Osmanów w XV wieku, aby w końcu zostać doszczętnie zniszczonym w 1821 r. Tym razem ponownie przez Osmanów z powodu powstania przeciwko Turkom w południowej Grecji. Podczas tej masakry uchodźcy uciekali z półwyspu łodziami rybackimi na pobliskie wyspy i nie wracali na ląd przez ponad 30 lat. Populacja znów zaczęła wzrastać, aż w 1912 Kassandra została przyłączona do Grecji. Dalsze jej losy także nie były spokojne, lecz o najmłodszej historii z Niemcami w roli głównej nikomu nie trzeba już chyba pisać. Miejmy tylko nadzieję, że nie zostanie on ponownie zrównany z ziemią przez niebezpieczny lud znany jako „Polscy studenci” ;)
„Z życia najlepiej odchodzić jak z uczty: ani spragniony, ani pijany”
Ten cytat należy do sławnego filozofa Arystotelesa, urodzonego właśnie na półwyspie Chalcydyckim, na który i w tym roku wybiera się nieposkromiona ekipa SHAKE IT! bynajmniej nie pasuje on do stylu życia na naszych wyjazdach. Od ostatnich kilku lat o umiar nie można posądzić także i Greków, których państwo staje się w tym roku jednym z najatrakcyjniejszych cenowo miejsc do wyjazdu na wakacje.
